โรคไรขี้เรื้อนเปียกในสุนัข

สุนัขที่มีปัญหาไรขี้เรื้อนเปียกจะพบจุดขนร่วงบริเวณใบหน้า หัว แก้ม ริมฝีปาก รอบตา ขาหน้า ผิวหนังบริเวณที่ขนร่วงอาจมีสะเก็ดรังแคหรือผิวหนังที่มีสีเข้มมากกว่าปกติ มักไม่ค่อยมีอาการคันหรืออักเสบ ซึ่งหากไม่ได้รับการรักษาอาจมีการแพร่กระจายลุกลามไปตามส่วนอื่นของร่างกายได้ โดยอาจมีขอบเขตของขนที่ร่วงเพิ่มมากขึ้น ผิวหนังอักเสบ มีรังแคคลุมและมีสีเข้มมากขึ้นและมีการติดเชื้อแบคทีเรียแทรกซ้อนร่วมด้วยได้ เนื่องจากผิวหนังไม่แข็งแรงจากการติดไรขี้เรื้อน ทำให้สุนัขเกิดอาการคันมาก มีการอักเสบมากขึ้น และมีหนองร่วมด้วยได้ โดยมักเกิดกับสุนัขอายุ 3-6 เดือน หรือต่ำกว่า 1 ปี

การตรวจและวินิจฉัยสามารถทำได้ โดยสัตวแพทย์จะขูดผิวหนังหรือดึงเส้นขนบริเวณที่มีอาการ แล้วนำไปส่องดูด้วยกล้องจุลทรรศน์ ร่วมกับการวินิจฉัยถึงปัญหาแทรกซ้อนอย่างอื่น เช่น การติดเชื้อแบคทีเรีย โรคผิวหนังจากการแพ้แบบต่างๆ ร่วมด้วย